ارتباط آلودگی آب به لژیونلا با عناصر جزئی در سامانه آب بیمارستان های منتخب تهران

سابقه و هدف: عناصر جزئی آب می توانند در رشد و کلونیزاسیون لژیونلا و عفونت های مرتبط موثر باشند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط آلودگی آب به لژیونلا با عناصر جزئی، قلیائیت و سختی کل در آب مصرفی بیمارستان های منتخب تهران بود. مواد و روش ها: 150 نمونه آب سرد و گرم با حجم 4 لیتر از سه بیمارستان منتخب شهر تهران جمع آوری شد. نمونه ها بعد از اندازه گیری کلر باقیمانده و دما به آزمایشگاه منتقل و با استفاده از فیلتر 45/0-22/0 میکرون تغلیظ شدند. کشت لژیونلا در محیط کشت غنی شده bcye به عنوان روش استاندارد طلایی برای نمونه های محیطی انجام شد. کلنی های لژیونلا بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی و آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی شدند. عناصر جزئی (آهن، منگنز، مس، روی، قلیائیت و سختی کل) به روش نورسنجی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نسخه 15 نرم افزار spss و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، من ویتنی، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون لجستیک آنالیز شدند. یافته ها: اختلاف میانگین غلظت آهن، منگنز، روی، قلیائیت و سختی در موارد رشد و عدم رشد لژیونلا از لحاظ آماری معنی دار (05/0p<) و با عنصر مس معنی دار نبود(05/0p>). همبستگی اسپیرمن نشان داد که غلظت آهن، منگنز، روی، قلیائیت و سختی با تراکم لژیونلا همبستگی معنی دار و مثبت دارد(05/0p<). هم چنین رگرسیون لجستیک نشان داد که غلظت منگنز بالاترین تاثیر را بر حضور لژیونلا دارد(3/3 or:). استنتاج: کیفیت شیمیایی آب بر میزان آلودگی لژیونلا مؤثر است. با توجه به تراکم بالای آلودگی، انجام آزمایشات روتین و استفاده از سامانه گندزدایی اختصاصی در بیمارستان برای شناسایی و حذف  لژیونلا توصیه می شود.